1. Andolsun fecre,
2. On geceye,
3. Çifte ve teke,
4. Akıp gittiği zaman geceye.
5. Nasıl, bunlarda akıl sahipleri için birer yemin var değil mi?
6. Görmedin mi Rabbin Âd kavmine ne yaptı?
7. Sütunlar sahibi İrem’e?
8. Ki şehirler içinde onun benzeri yaratılmamıştı.
9. O vadide kayaları oyan Semûd kavmine?
10. Ve kazıklar sahibi Firavun’a?
11. Ki onların hepsi ülkelerinde azgınlık ettiler.
12. Oralarda kötülüğü çoğalttılar.
13. Bu yüzden Rabbin onların üzerine azap kamçısı yağdırdı.
14. Şüphesiz Rabbin, her an gözetlemededir.
15. İnsan var ya, Rabbi kendisini imtihan edip de ikramda bulunduğunda ve bol nimet verdiğinde, “Rabbim bana ikram etti” der.
16. Onu imtihan edip rızkını daralttığında ise, “Rabbim beni önemsemedi” der.
17. Hayır! Doğrusu siz yetime ikram etmiyorsunuz.
18. Yoksulu yedirmeye birbirinizi teşvik etmiyorsunuz.
19. Haram helal demeden mirası yiyorsunuz.
20. Malı aşırı biçimde seviyorsunuz.
21. Ama yeryüzü parça parça döküldüğü,
22. Rabbinin emri gelip melekler saf saf dizildiği zaman,
23. İşte o gün cehennem getirilir, insan o gün, yaptıklarını birer birer hatırlar, fakat bu hatırlamanın ne faydası var!
24. “Keşke bu hayatım için bir şeyler yapsaydım” der.
25. Artık o gün, Allah’ın edeceği azabı kimse edemez.
26. Ve O’nun vuracağı bağı kimse vuramaz.
27. “Ey huzura kavuşmuş insan!”
28. “Sen O’ndan razı, O da senden razı olarak Rabbine dön!”
29. “Kullarım arasına katıl,”
30. “Cennetime gir.”